எனக்கு 'விசா' கிடைத்து விட்டது!

தோழர்களே...,

அளவற்ற மகிழ்ச்சியுடன் சொல்கின்றேன் எனக்கு 'விசா' கிடைத்து விட்டது. இதுவரை நான் காத்திருந்த நாள் இப்போது எனக்காக மணித்துளிக்கணக்களவில் சுருங்கிக் கிடக்கின்றது. முருங்கை மரம் ஏறும் வேதாளமாக எத்தனையோ நிராகரிப்புக்களுடன் போராடி போராடி ஈற்றில் இன்று எனக்கு வெற்றி. இச்செய்தியைக் காவி வந்த என் நண்பனின் வாடிய முகம் பார்க்க பாவமாகத்தான் இருந்தது. என்னை விட அதிக தடவைகள் அவன் விண்ணப்பங்கள் நிராகரிக்கப்பட்டதாய் உணர்கின்றானா? அல்லது பிரிவுத்துயரா?

ஊட்டி வளர்த்த அம்மா, ஓடி விளையாடிய கடற்கரை மணல், அறிவூட்டி இன்று யுத்த அழிவுச் சின்னமாய் மிளிரும் எனது பாடசாலை.... எப்படி இவை எல்லாவற்றையும் விட்டுப்போக உன்னால் முடிகிறது என வெளியிலிருந்து நீங்கள் தொடுக்கும் ஒவ்வொரு அறிவார்ந்த வினாக்களும் எனது காதுகளுக்கு கேட்கின்றது. எல்லோரையும் போல கடல் தாண்டி வேலை கிடைத்ததும் பணம் அனுப்புகின்றேன் என சொல்லமாட்டேன். ஆனால், இவைகளுக்காகத்தான் போகின்றேன்; என்னை நம்புங்கள்.

நேற்று வரை 'விசா' பெற்று ஒவ்வொரு தோழர்களும் விடை பெறுகின்ற போதும் பொறாமைப்பட்டேன்; பிரிவுத்துயர் தாங்காது கலங்கினேன். இன்று அந்தப் பாத்திரத்தை தாங்கும் உங்களுக்கு என்னால் என்ன கூற முடியும்?

தோழர்களே... இது ஒரு அமாவாசை இரவு... காதுகளைக் கூர்மையாக்கிக் கொள்ளுங்கள். ஆழ்கடலில் உலகதிரும் வெடியோசை... அது என் பயணச்செய்தியை சொல்லிச் செல்லும்...!